SYSTEM DOZOWANIA I POŻYWKI
2 metody dozowania pożywki
Mamy 2 systemy podawania stężonej pożywki w uprawach na substratach.
Mieszalniki nawozowe.
Dozowniki proporcjonalne typ Dosatron.
Mieszalnik nawozowy.
Mieszalniki nawozowe. Wraz ze zwiększającymi się powierzchniami upraw w Polsce ten typ jest dominujący. W dużym uproszczeniu w przepływającą wodę przez mieszalnik zostają wstrzykiwane stężone nawozy ze zbiornika A i B oraz jednocześnie jest wstrzykiwany roztwór kwasu azotowego w celu korekty odczynu pH. Mieszalniki mają system pojedyńczej albo podwójnej kontroli EC i pH. Zadaniem mieszalnika jest realizowanie zadanych parametrów EC, pH, częstotliwości nawadniania (czasowo albo na światło), obniżenia EC podawanego w zależności od intensywności światła. Poprzez mieszalniki nawozowe możemy podawać do roślin; środki chemiczne np Previcur, aminokwasy, preparaty mikrobiologiczne, dodatki nawozowe itp. Do mieszalnika mogą być podłączone maty startowe, wagowe, które będą realizowały nastawy wprowadzone wcześniej przez ogrodnika. Bardzo ważną sprawą przy wyborze mieszalnika to dobry i szybki serwis. Poza tym właściwy wybór pomp do wydajności sekcji nawadniającej.
Dozownik proporcjonalny typu Dosatron.
Rozwiązanie dość popularne w mniejszych gospodarstwach. Są rozwiązaniem mało awaryjnym, ewentualne naprawy są dość proste. Dosatrony są również bardzo proste w nastawianiu stężeń. Musimy tylko pamiętać o tym aby uzyskać optymalne EC i dobry skład pożywki % nastawione na każdej ze śrub muszą być jednakowe. Reasumując system działa wtedy dobrze kiedy korzystamy z 3 Dosatronów. 1) obsługuje zbiornik A 2) Zbiornik B 3) Zbiornik z roztworem kwasu azotowego. Dzięki takiej konfiguracji możemy niezależnie podawać EC i pH. Często spotykany model tylko 2 Dosatronów nie daje tej elastyczności - podniesienie poziomu EC automatycznie wiąże się z podniesieniem poziomu pH - ponieważ zasysane są większe ilości kwasu. Długa i bezawaryjna praca Dosatronów wiąże się z ich montażem na by - pasie czyli większość wody nie przechodzi przez dozownik a po prostu obejściem nad dozownikami. W tej sytuacji Dozowniki nie są nadmiernie obciążane pracą. Warto co jakiś czas czyścić filtr na wężu ssącym, regularnie czyścić zbiorniki z nierozpuszczonego nawozu.
POŻYWKI DO NAWOŻENIA ROŚLIN
Roślina potrzebuje do prawidłowego wzrostu odpowiednio przygotowanych pożywek uprawowych. Stara metoda ich przygotowania polegała na układaniu pożywek w oparciu o stosunek azotu do potasu w oparciu o wiedzę że roślina w początkowej fazie wzrostu potrzebuje więcej azotu by zbudować masę rośliną, stopniowo w trakcie wzrostu podnosimy zawartość potasu kiedy owoce zaczynają dorastać. Poziom fosforu utrzymywano na bardzo podobnym poziomie - zresztą podobnie jak magnezu.
Nowa metoda bardziej precyzyjnego dokarmiania roślin polega na tym że korekty pożywki podawanej są uzależnione od wyników analizy przelewu. Jeśli analiza przelewu pokazuje nam że roślina nadmiernie konsumuje np. potas podajemy go przez określony czas w większych ilościach. Jeśli w analizie zauważamy że roślina nie konsumuje w normalnych ilościach magnezu a odkłada go w następnej pożywce obniżamy jego zawartość. Ogólną zasadą tej metody jest to że wynik analizy daje nam prawdziwą informację na temat "apetytu" rośliny. Nasza analiza samej rośliny, zwykle codziennie oglądanej jest zwykle spóźniona. Jak robić często analizy. Sugerujemy wykonywać je co 2 tygodnie na początku produkcji jeśli wydłuża się długość dnia, czyli czas nawadniania można je wykonywać później co 3 tygodnie. Pożywki wykonywane w ten sposób bardzo optymalizują wzrost rośliny, dają spore oszczędności w nawozach. Dodatkowo fosfor z monofosforan potasu zastępujemy kwasem fosforowym, część wapnia - chlorkiem wapnia, część potasu. chlorkiem potasu. Ważną sprawą jest jakość mikroelementów podawanych w pożywce w szczególności forma w jakiej jest podawane żelazo. Również z pojedyńczych składników możemy tworzyć pożywkę z mikroelementów.